11:46 PM
Muhammad Zai Khan
وران دی ګلستان دې ای بلبله ! د پښتون د باغ
نوم د رقيب ليک دی په هر بوټي د مجنون د باغ
خوار او زار بچي دې بې هنره بې کماله دي
غوږ يې دي کاڼه لاسونه شل سترګې بې پرکاله دي
لال ډوب دی ايرو کې او مرجان پروت دی په خاورو کې
زوی د شهباز ګرځي چمړۍ خوري په سيل د واورو کې
پاڅه ای ځلميه ! مستي توره او ايمان واخله
شړق شه، اور شه، تندر شه او نر شه خپل جانان واخله
توره دې راواخله ننګ پښتو او اسلام پورته کړه
له خپلو مستو سترګو دې نامه د غلام پورته کړه
پاڅه ننګياليه ! نن دلبر او جانان وګټه
نوم د پښتون وګټه ناموس د افغان وګټه
ټول جهان حيران کړه د خپل ځان په تماشا
ای د احمد ځويه او بچيه د شېرشا!
Tuesday, May 11, 2010
ghani khan poetry
(pa ghamono k khanda kre) by ghani khan
په غمونو کې خندا کړه
په غمونو کې خندا کړه په خندا کې غم هېر نکړې
او د ډېرو په خندا کې
چې قيمت د کم هېر نکړې
د وصال په لمغړو کې
د فــــراق ستم هېر نکړې
دا چې ته يې سترګو ته خاندې
ددې سترګو غم هېر نکړې
د الله الله پـــــه شــــــور کــــې
چــــې صنم صنم هېـر نکـــړې
(baba ta) by ghani khan
بـــابـــا ته
ستا خطونه ټول زما سر ته پراته دي
زه يې لولم هره شپه دوباره دوباره
زه يې لولم هره شپه دوباره دوباره
کله خاندم کله ژاړم لېونی يم
ای زما په بند کې پروت غريبه پلاره
ای زما په بند کې پروت غريبه پلاره
نه، ته نه يې غريب ته ډېر لوی اوچت يې
مصيبت دی ستا غيرت ته غيرت داره
مصيبت دی ستا غيرت ته غيرت داره
چې په تا کې کوم ګوهر دی ماکې نشته
ستا نيکي زما بدي دواړه بې شماره
ستا نيکي زما بدي دواړه بې شماره
ته سالار يې د کاروان په نېغه لار ځې
زه کوږ زغلم لکه او ښه بې مهاره
زه کوږ زغلم لکه او ښه بې مهاره
ستا د زړه فواردې ډکې دي د مينې
زما زړه وچ کوهي نه لري يو داره
پروا نشته که په منډه منډه مړ شمزما زړه وچ کوهي نه لري يو داره
فقط ستا او د خپل قام د نوم لپاره
