ستا لیونے تشو سرونو باندے راج نہ غواړی
زما دَ زړونو بادشاهی خواخہ دا تاج نہ غواړی
چہ محبت نہ کوی کانړے دے یراگی ترینا
دا یو ټوکلے حقیقت دے هډوجاج نہ غواړی
...
ما دَ غربت پہ لاس گنډلی جامی اولیدلی
چی دَ کفن غوندے تنړی نہ غواړی کاج نہ غواړی
پہ جوندانہ کی اباسین غوندی تیزی پکار دا
دا زندگی لکہ دَ واورے سوړ مزاج نہ غواړی