12:47 AM
Muhammad Zai Khan
بـــابـــا ته
ستا خطونه ټول زما سر ته پراته دي
زه يې لولم هره شپه دوباره دوباره
کله خاندم کله ژاړم لېونی يم
ای زما په بند کې پروت غريبه پلاره
نه، ته نه يې غريب ته ډېر لوی اوچت يې
مصيبت دی ستا غيرت ته غيرت داره
چې په تا کې کوم ګوهر دی ماکې نشته
ستا نيکي زما بدي دواړه بې شماره
ته سالار يې د کاروان په نېغه لار ځې
زه کوږ زغلم لکه او ښه بې مهاره
ستا د زړه فواردې ډکې دي د مينې
زما زړه وچ کوهي نه لري يو داره
فقط ستا او د خپل قام د نوم لپاره
Posted in: poetry
0 comments:
Post a Comment